O'ndan Benden B'izden 3..

        Sabah 5'e geliyordu saat ki artık gözlerime güç bela söz geçirebiliyordum.
Uyu bebeğim artık hadi deyip kollarının arasına aldı beni.Bir bebeği bağrına basan anne  gibi. Sardı sarmaladı. Halbuki uyursam ziyan edecektim saatleri hatta saniyeleri.
+ Direnme!! Yum artık gözlerini..
Soluksuz,derin,huzurlu bir uykuya daldım Sevdiceğimin kollarında. Tatlı tatlı rüyalar gördüm. Çok sık uyanırım geceleri uykumdan. Her gözümü açtığımda O'nu hissedip tekrar O'nlu uykulara daldım. Tadını çıkartmam lazımdı aslında bu uykunun. Öyle kolay elde edilemeyen anlardan biriydi sonuçta. Bi ara korktum sanırım. Sıçradım. Beni hangi ara kucakladığını sakinleştirdiğini bilmiyorum bile. Temkinli uyuduğunu o an fark ettim.
        Sabah bi ara gözümü açtım yanımdaydı. Beni izliyordu. Bi öpücük kondurdu dudağıma. Uyanacağım sandım ama uyanamadım. Tekrar gözümü açtığımda yatakta yoktu. Ama sesini duyabiliyordum. Bir şarkı mırıldanıyordu.  Sende başını alıp gitme ne olur.!! Hiç gider miyim? diyecek gibi oldum da sonradan Sende! ibaresine takıldım. Başka kim gitmişti de bende gitmeyecektim. Sinirlendim.! Doğru şarkı seçip mırıldanmalıydı. Şapşirik..
        Yanıma geldiğinde suratım asıktı. Tamamen istemsizce asılmıştı aslında yüzüm. Yani günü zehir etmeye niyetli değildim. Hele kıytırık bir şarkı cümlesi için hiç değildim..
+ Sabah sabah suratını bu denli düşürecek ne yapmış olabilirim Hatunum. Sultanım. 
- Sende gitme miş miş!!
+ !!??
- Başka kim gitti de bende gitmeyeymişim acaba Beyfendi!!!!
+ Ha hu ha hu ( Baya sesli güldü ) Yavrucuğum, alışverişe çıktım kahvaltı için hani, radyoda çalıyordu dolandı dilime. Harbi buna kızılır mı be Kadınım?
Masum bir kedi gibi dudaklarını büküp bakmasaydı öyle, hiç sarılmazdım ben o sinirle. Ama işte yufka yürekliyim :) Kalktığımda fark ettim kahvaltı hazırlanmış, çay demlenmiş, ekmek kızartılmıştı.
Kimin Sevdiceği be! Banyoya geçtim el yüz yıkama faslı derken en fazla 5 dk oyalanmışımdır hani. Baktım bizimki elinde gazete, çayını koymuş güzel güzel başlamış yemeye.. Bu sefer harbi kızdım.
-5 dakika bekleyemedin mi Aşkım?. Beraber otursaydık sofraya.
+ Aaaoowww. Hayatım çok pardon :// ( Güya üzüldü eşşek..!!)
- Neyse sen devam et ben biraz daha uyuyacağım..
Beni beklememesinin cezasını feci ödettim. Kac saat dil döktü. İnat edecektim ama karnım feci acıkmıştı :)
O hadiseyi de atlattıktan sonra sohbet eşliğinde mükellef bir kahvaltı yaptık. Her şey kusursuzdu. Bütün gün evden hiç çıkmadık. Son günümüzdü artık. Dönmesi gerekiyordu İzmir'e. Ne sinir oluyorum şu memlekete. Bizi ayırdığı yetmiyormuş gibi, güzel hatunlar barındırıyor bünyesinde..!! Ne olurdu yani İstanbul da olsaydın Sendee..
         Günün sonunda önce beni eve bıraktı. Gitmesi gerekiyordu fakat uzaklaşamıyordu da. Gözlerimden süzülürken yaşlar, her damlasına karşılık cız sesini işitiyordum Kalbinden. Git artık hadi dayanamayacağım yoksa, karşında böyle çaresiz olmaktan nefret ediyorum biliyorsun. İçimden içimden bağırıyordum da Dışımda kıpırdama yoktu. Gidemedi uzunca bi süre. Tekrar sarıldık vedalaştık. Tekrar gidemedi. Tekrar koklaştık vedalaştık. Bu sefer gitti. Ardında kaldım, uzunca gittiği yola baktım. Döner mi? Dönerdi. Geldiğinde bulmalıydı beni. Ama dönmedi. Fakat gözümden düşen her damlanın Cızırtısını hala duyabiliyordum O'ndan.Kalbinden. Bizden..