Herkes Anne- Baba Olur da İnsan olmaz.

          Her şekilde ritüel  haline gelmiş park gezintilerimizden birine daha çıktık Cadı ile. Keyfim, moralim olsun olmasın. Her gün istisnasız sitenin parklarını dolaşıyoruz. En son kendi bloğumuzun önünde soluğu alıp, parka doyduğunda evimize geçeriz. İstisnasız her gün tekrarlıyoruz bunu. E artık çocuğu olan kadınlarla da bir sohbet içine giriyorsun ister istemez.
          Olay bu değil aslında bi çocuk gördüm o gün parkta. İçime kor ateş düşürdü. Yandım bildiğin, içim yandı. Sonra ki günler sürekli gözümün önüne gelen görüntüsü yetmiyor gibi parkta da karşılaştım. Oturup ağlamak istedim, içinde bulunduğu durum için. Hangi Anne-Baba bunu yapabilirdi çocuğuna. Benim beynim almıyor. Kelimelerimi dahada ağırlaştırmak istiyorum ama hepsinin o çocuğa bunu yapan ebeveyne hafif geleceğine kanaat getirdim.
          Çocukta ne vardı diye merak ettiniz di mi ? Beyaz tenli  11 - 12 yaşlarında bir erkek çoçugu. İlk baş sağ tarafı dikkatimi çekti. Yandı mı ki bu çocuğun suratı ? diye düşündüm. Ta ki sol tarafını görene kadar. Bildiğin parmak izleriydi bu. Hangi insan gücünü evladın da dener ki. Bu insan (!) denemişti.İzleri nakış gibi duruyordu yüzünde. Çocuğun iki yanında da 5 parmak izleri kazınmıştı sanki. Morluklar öyle derin ve iç yakıcıydı ki!! İlk gördüğümde yanmış olduğunu düşündürecek kadar kötüydü. Yanımda ki bazı duyarlı hanımlar, şikayet mi etsek aileyi diye fısıldaştılar. Kar ve zarar oranlarını düşünmek gerek dedim. Hangisi daha karlı olurdu. Çocuğu babasından kurtarırken annesinden kopartmak mı? Babasının şiddetiyle anne kucağında bırakmak mı? Cevap bulamadık.
          Babası olduğunu düşündüm kendi çapımdan. Çünkü bir kadın eli işi değildi bu. Baba(!) eliydi. Zira hiç bir kadın o kadar derin yaralar bırakacak kadar güçlü değildir. Annesine sordu bazı kadınlar, n'oldu diye.Ezilerek bisikletten düştü dedi Annesi. Ne deseydi ki? Babası öldürecekti oğlumu diye dert mi yansaydı?
Bu gün tekrar gördüm o Çocuğu. Yaraları iyileşiyordu. Peki ya içinde ki yaraları ne olacaktı? Bu çocuğun içini nasıl düzelteceklerdi. İçimi yaktın be çocuk. Alıp yaralarından öpesim geldi. Bağrıma basıp usulca sevesim geldi. Olmadı. Olduramadık.

 


*Allah ıslah etsin seni ve sen gibileri...