Anlayamıyorsun. Bilemiyorsun da başına neler gelecek. Neler neler yaşayacaksın bilemiyorsun.
Bazen hayat öyle ağır gelir ki kaldıramayıp düşeceksin sanırsın. Bazen de oturup haline şükredersin. Öyle tuhaf , garip , tiskinç şeyler görürsün ve binlece kez hamd edersin.
İçinde kopan fırtınaları annen bile anlamaz bazı zamanlar. İşte o zamanlarda felaketin olur gecen zaman.
Şiddetli yağmurlar da kalmış , sığınacak yeri , tutunacak bir dalı olmayan bir evsiz gibi yalnız , garip kalırsın içinde. Cebelleşirsin kendinle. Ama sadece kafan da bitebilir bazı olaylar. Sadece susman ve içinde sukütle sabretmen lazım.
El mahkum diye bir terim var ya! İşte o an ona lanetler saydırırsın. Sus ve kendinle yaşa hüznünü.
Sus..
Sus ve sabret. Gelip geçecek. Bitip gidecek. İçinde kopan fırtınayı seni Yaradan görecek. Ve kopacak ruhundan yangınlar. Bir Bir arınacak kalbinden acılar.
Sadece sus...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınız için teşekkür ederim. Sevgiyle kalın.. ^_^