Evin kapısı açılıyor. Biri benim cadım 2 çocuk bana doğru koşuyor. Arkalarında sevdiceğim. Bunların burada ne işi var diye düşünürken, o diğer çocuk bacaklarıma dolandı "Annecimmm". Bir erkek çocuğu, Gözleri burnu sevdiğim adama benzeyen , kaşları kirpikleri aynı ben. Cadım arkama dolanıp belime sarıldı.
" Tuğra acıkmış anne"
Tuğra. Ne güzel bir adın var senin deyip kucağıma aldım ufaklığı. Cadı'm koluma girmiş. O an fark ettim ne kadar büyüdüğünü. Sevdiceğime baktım hemen onunda eli belimde, eve doğru yürüyoruz. Saçları kırlaşmış göz kenarlarında minik çizgiler çıkmış. Ya ben. Ben ne kadar değiştim yıllar içinde. Ayna lazımdı bana en acilinden. Ufaklığı babasının kollarına bırakıp , merdivenlerden çıkarak odamı bulmaya çalıştım. Bulduğumda ise hayranlıkla seyretmekten başka yapabileceğim bir şey yoktu. Ne kadar güzel dizayn edilmiş diye mırıldandım." Yaa , demek güzel dizayn edilmiş " O muhteşem gülüşüyle yanağıma bir öpücük kondurup gitti Kocam..Kocam, benim kocam .. İçimi sıcacık sardı bu ufak kelime. Yüzümde istemsiz bir dudak kıvrılması. "Gülüyor musunuz bayan siz ?" , "Gülüyorum tabi bayım."
Aşağıdan çocuk kıkırdamaları geldiğini duyduk. Yavaş yavaş inerken aşağı "Dikkat et tatlım, merdivenlerden korkuyorum ben" Neden korkuyor ki merdivenlerden . Ayrıca niye dikkat etmeliyim, hiç mi merdiven inmedik. " Bu aylar çok dikkat etmeliyiz dedi ya doktor" Ne doktoru demek için ağzımı aralarken, karnımın içinden gelen minik bir tekme beni baştan ayağa titretti. Aman Allahım Bide hamileyim !!
Gözlerimi açtığımda hala gülümsüyordum. Üstelik elim karnımın üstündeydi uyandığımda.
Rüyalar buralardan daha güzeldi be..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınız için teşekkür ederim. Sevgiyle kalın.. ^_^