21 Eylül 2018 Cuma

öylesine #4

Olması gerektiği gibi olmayan her şey üzerime yıkılmış kursağımda kalmış gibi.
Kurduğum her hayalin bir çığ gibi bir karabasan gibi çöreklenmesi de cabası.


Şimdi iki kırık kalp var öte de. Bir parça sende bir parça bende. Sevmediğine inandırmaya çalışan Binlerce insan var etrafımda. onlara hiç inanmıyorum . Kırılan parçalanan hayatının bilincindeyim. Lakin senden daha parçalanmış olmam  payıma düşeni sanırım bu ilişkinin.

Demiştin ya hani , yıllar sonra eşlerimize bakarken birbirimizle olan anılarımız canlanacak gözümüzde. Aniden ağlamalar kasvetli havalar saracak evimizi. Dokunduğumuzda yada dokunulduğumuz da; minik oynaşmalarımız dirilecek tenimizde, yakacak bizi. Doğru insanlara yanlış insanlar olacağız. Ne kadar inkar etsekte  Hiç mutlu olmayan insanlar olarak öleceğiz diye. Bu konuşman sürekli hayalet gibi hatrımda dolanıyor. Sevemez miyim bir daha. Sana olan tutkum aşkım başkasına akamaz mı ? Cidden olamaz mı ? Senin için heyecanla hazırladığım kahvaltıları başkasına da hazırlayamam mı yani ? Sana kördüğüm olmuşsam açılamam mı?  Olmaz ki bu.. Olmamalı.. Ömrümün sonuna kadar cesedin kalbimde yatmamalı.

Bir mezarlık bulmalıyım seni bırakacak. Bir ölüyle yaşanmaz ki.

Sevgi sözcüklerin canlanıyor kulağımda...
"Hiç gitmeyeceğim.."
"Seni hiç bir zaman bırakmayacağım.."
"Savaşacağım senin için ufaklık.."

Zaten sürekli engebeli olan bi ilişki içinde sürüklenip gidiyorduk. Tamam son zamanlarda çokta mutlu değildik.  Tamam hatta hiç mutlu değildik. Çünkü sonumuzun sonu yoktu eziliyorduk. 5 yılın sonunda hala bir olamamış, ev olamamıştık birbirimize. Tamam çok hırçındık. Yine de bizimdik..

Yetmedi..


Giderken söylediğin her cümle , ses tonun, kesilen nefesin... Her gün bir kaset gibi sarıyor başa.

Çok ağır konuşmaları hak etmediğimi düşünsem de , o vedayı öyle sert yapmasaydın şuan senden nefret edemezdim sanırım.

Bunu istiyordun dimi. Kötü kalmak zihnimde.


3 ay oldu gittiğimiz. Bittiğimiz.

Hayatına devam ettiğini görüyorum. Evet bazen hala sosyal mecralardan bakıyorum sana.

Bu biraz daha kanatıyor kalbimi doğrudur.

Ama böyle böyle tuz basa basa unutacağım seni.

Hiç dediğin gibi olmayacak. Yıllar sonra  Çok güzel bir yuvam olacak. Senle yarım kalan kalbimi tam edip tekrar seveceğim. Senden bir zerre dahi kalmadığında tekrar açacağım kalbimin kapılarını.

Bu sana son hediyem olacak..

Sen dokunduğun tenlerde bir Ben bulamayacaksın. Bense senden çoktan geçmiş olacağım..




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Yorumlarınız için teşekkür ederim. Sevgiyle kalın.. ^_^