17 Eylül 2018 Pazartesi

Agorafobik Neva "5"

     Annem de ki gerçekleri gördüm. Katıldığı ayinlerde 12 çocuğunu nasıl katlettiğini ve bununla nasıl onurlandırıldığını gördüm gözlerinde. 13 de neden durduklarını gördüm. Babamın başarı merdivenlerini nasıl tırmandığını izledim. Her basamakta ne kadar kirli oyunlar oynandığını, hangi kirli yataklardan çıktığını gördüm. İkisinin de elleri pis ve kanlıydı.
   
    İşin en kötü yanı neydi biliyor musun ? Onların beklenti dolu bakışları. Biliyorlardı sanki. Benim ölümle yaşam arasında sıkıştığım yeri. Arafı biliyorlardı. Araftaydım. Ve onlar bunun farkındaydı. Araftan çıkabilen tek kişiydim ve onlar bunu biliyordu Deva.

          Bekliyorlardı ki parmağımı şıklatıp dünyayı durdurayım. Yada yataktan bi işaretimle havalara uçayım. Ne bileyim belki etraftaki nesneleri kıpırdatayım. Yada havayı kontrol edeyim. Bilmedikleri neydi sence Deva. Ben başka birşeyle döndüm oradan hayata. Gözlerindeki yaşam kalıntılarını okuyabiliyordum Deva düşüne biliyor musun? Beklemedikleri işte buydu..

      Beklentilerinin boşa çıktığını düşündüler ve o halleri görülmeye değerdi. Gittiler. Sanki hayallerini yıkmıştım. Beni bırakıp gittiler Deva. Yapayalnız bıraktılar. Sırf beklentilerine uymadığım için..
     
      Korktum Deva Yalnızlıktan. Okuduğum insanların sahteliğinden korktum.İnsanların gözlerine bakmaya korktum. Dahası gözlerimi tekrar açmaya ürktüm. Sonra.. Bunu nasıl kontrol edeceğimi kavradım. Ama içimde bir şey büyüyordu. Hissediyordum onun verdiği hazzı.      
     

      İstediğim her şeyi bir göz kırpmasıyla öğrendim. Bu sefer içimdeki şeytandan korktum Deva. Okumayı kontrol altında tutmayı öğrenmiştim lakin, içimdeki şeytanı zapt edemiyordum. Korkmaya başladım. Kendimden bile. Sonra sokağa çıkmaya bile korktuğum bu anlar peydah oldu.
 
     Bakmadığım sürece okuyamazdım da. Görmektense dinlemeyi seçtim. Sahte duygularını duymayı seçtim evet. Gerçekler sanıldığı kadar eğlenceli değildi Deva..

    Ve sen geldin . Sana Deva dedim. Okuyamadım tek şey sendin zira. Göz kapaklarını açmadan görebilen tek varlık sendin. O ilk karşılaşmamızda bana böyle kenetleneceğini nerden bile bilirdim ki?
 Sahi o mırıldandığın cümle neydi Deva ?


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Yorumlarınız için teşekkür ederim. Sevgiyle kalın.. ^_^