20 Şubat 2014 Perşembe

Hüznümün -de Hali..

         Sevmek böyle deli gibi manyak gibi. Saplantının son demi gibi. Eroin ile bağımlısı gibi. Böyle sonunu göre göre körü körüne yürümek gibi.
         
        Bu sadistlik değilde nedir Allah aşkına! Kıskançlığıma kurban vereceğim kendimi de zaten. Lan adam senin. Seni seviyor. Sana bağlı. Daha nedir bu kıskançlığın ve krizlerin. Çoğu zaman  kendi iç sesimle kavgalar ediyorum. Kendimi en ağır mahkemelerde yargılıyorum. Ama yok olmuyor. Bir bataklık bu kıskançlık. Hemde kendi elinle, kendi benliğinde oluşturduğun bir bataklık.



      Kurtulmaya çalışma. Çünkü böyle bir bataklık barındırıyorsan içinde; kurtulamazsın. Kurt gibi kemirir durur seni. Hele ki sevginle yarıştığında, kafayı sıyırma noktasına gelirsin.Ben böyleyim deyip sıyrılmaya çalışsam da adam haklı. Bıkıyor bi yerden sonra. Ümmüğüne dolamışım kıskançlık boğumlarımı, nefes alamıyor. Adam n'apsın.. Bak diyorum kızım yapma etme. Gül gibi sevdiğini canından bezdirme. Ama yok laf söz atsan da bataklığına. Attığın her taşı da sineye çekip büyümeye devam ediyor.


       Deli gibi kıskanıyorum.. Ne yapabilirim ? "O" benim.. (aksini iddia eden de yok zaten) Benim olan benimdir paylaşamam. Telefonla konuştuğumuzda yanından geçen insanların ( bayanların ) seslerini duyduğumda o günü bize lanetliyorum.!! 

               Elimde değil. Başka türlüsünü yapamıyorum. Ben zaten kıskanmazsam sorun var. Kıskanmıyorsam bu ilişki bitmiştir. Kıskanmıyorsam benim Değilsindir. Benim sevgim, aşkım, kıskançlığım doğru orantıda paralel ilerliyor. Biri büyürken diğeri küçülemiyor maalesef. 



             Lan oğlum bulmuşsun böyle seveni, bağlı kalanı, sadık olanı. Gönlünü geçtim, bakışına başkasını koymayanı. Manyak bir tutkuyla sana ait olanı, bi kıskançlığına mı sabredemiyorsunnnn. Demesi lazımken benim bu iç sesimin. Yok illa beni yargılasın. Beni suçlasın.. 


            Şikayetim var. Hüzünlerimi yalın halde bıraktırmayan iç sesime. -De de kal yööörrrüümm sen. Hüznümün en derin hali :)