16 Mart 2014 Pazar

Her Aşk'ın Bir Final'i Vardır....

          Öyle deli gibi seversin ki asla yapmam dediği bir çok şeyi , sana nasıl seve seve yaptırdığını görünce şaşarsın. Tabularını , kriterlerini , öngörülerini yerle bir edip ona doğru gelen şeylere aşina olmaya başlarsın. Neden ? Çünkü aşıksın. Ve ne demişler ? Aşkın gözü kör, kulağı sağır. Zira sevmek ; Dünya bi  yana , sevgilim bi yana demek değilmiydi ?


          Ah şaşkoloz kızım Aşktan kim gülmüş sende gülesin. Diye hayıflanan bir annem de var üstelik. İleri görüşlü. Harbi harbi ileri görüşlü. Benim göremediğim sonu görebilen hatunum. Şu an içim parça parça edilmiş. Liğmelenmişim. Bütün hücrelerim tek tek kurumuş da bir yudum su verenim yokmuş gibi yanıyor içim.
       

         Tuhaf olan bunca sene bu adama güven aşılayamamak. Bunca sene tek bir kere bile başkasına bakmamış , bunu aklından bile geçirmemiş biri olarak O'na güven aşılayamamışım. Ne acı.

       Ve evet bu aşkı gömdük. Derinlere, çok çok diplere. Kara kara odalara. kimsesiz yerlere gömdük.
Güvenmek her zaman sevmekten önce gelir. Gövdesine güvenmediğin ağacın gölgesine sığınamazsın ki !


        Finali gördük. Acı sonla biten her hikayeye lanet okuduk.

Güvendesin artık sevgili. Kalbimin ücra köşelerine sakladım seni de sevgini de acını da. Mutlu sonla biten Aşklar da beni unutman dileğiyle..